دیابت بعد از پیوند، ممکن است قابل پیشگیری و یا برگشت پذیر باشد

21فوریه 2020 - محققان مرکز پزشکی دانشگاه وندربیلت گزارش دادند که دیابت قندی پس از پیوند[1](PTDM) ، که عارضه ی شایع داروهای سرکوب کننده ی سیستم ایمنی بدن است- که برای جلوگیری از رد پیوند به بیماران داده می شوند- ممکن است قابل برگشت و حداقل قابل پیشگیری باشد.

دکتر Alvin Powers، نویسنده ی ارشد این مقاله که اخیراً در JCI Insight منتشر شده است، گفت: ما امیدواریم که این یافته ها بتوانند در تحقیقات بالینی تکرار شوند، زیرا این نتایج راههایی را برای جلوگیری یا درمان موثرتر دیابت مرتبط با داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی ارائه داده است.

بیمارانی که پیوند سلولهای بنیادی را - که از نظر ژنتیکی با بافت آنها متفاوت هستند- دریافت می کنند و متعاقباً دچار PTDM می شوند، نتایج پیوند خوبی ندارند. بسته به نوع پیوند و داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مورد استفاده، "دیابت پس از پیوند" ممکن است در تقریباً یک سوم از بیماران ایجاد شود که برخی از آنها نیاز به درمان با انسولین دارند.

دکتر Engelhardt، دانشیار پزشکی در بخش هماتولوژی و انکولوژی در وندربیلت گفت: من به عنوان یک پزشک پیوند، دوست دارم مشکل بیمار برطرف شود، نه این که یک بیماری جدید مانندPTDM  در بیمار ایجاد شود. این تحقیق هیجان انگیز راههایی را برای درمان های آتی بمنظور جلوگیری یا معکوس نمودن این عارضه نشان می دهد.علت PTDM ناشناخته است، اما تصور می شود که کاهش ترشح انسولین یک عامل اصلی در این بیماری باشد.

محققان برای تعیین چگونگی تأثیر داروهای سرکوبگر سیستم ایمنی بر ترشح انسولین توسط سلولهای بتا در جزایر پانکراس، پیوند جزایر انسانی را در موش هایی با نقص ایمنی بررسی کردند. آنها این حیوانات را با دو داروی سرکوب کننده ی سیستم ایمنی به نام های تاکرولیموس (TAC) و سیرولیموس (SIR) درمان نمودند. این دو دارو با ابتلا به PTDM ارتباط دارند.

این داروها اثرات منفی بر پیوندهای جزایر انسانی بر جا گذاشتند که می توانند در ایجاد دیابت نقش داشته باشند. تاکرولیموسو سیرولیموسمنجر به اختلال در پردازش انسولین و ترشح انسولین و همچنین کاهش گرانولهای سلول بتا، افزایش ماکروفاژها و افزایش تشکیل رسوبات آمیلوئیدی در پیوندهای جزایر انسانی شدند.

برای تعیین اینکه آیا این اثرات دائمی هستند، محققان درمان سرکوب کننده ی سیستم ایمنی را متوقف کردند و دریافتند که عملکرد سلول های بتا به حالت عادی بر می گردد.

هنگامی که آنها داروی Exendin-4،- یکی از داروهای آگونیست گیرنده پپتید 1 شبه گلوکاگون که بطور بالینی برای بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 مورد استفاده قرار می گیرد-، را به طور همزمان مورد استفاده قرار دادند، دریافتند که این دارو، سبب ممانعت از تاثیر تاکرولیموس در ایجاد اختلال در عملکرد سلول های بتا می شود و تا حدودی اثرات SIR را بهبود می بخشد. این نتایج نشان داد که می توان از اثرات داروهای سرکوبگر ایمنی بر روی سلولهای بتا جلوگیری نمود.

منبع:

https://medicalxpress.com/news/2020-02-post-transplant-diabetes-reversible.html